direnmekti aşk öncelerde..
sana, bana, duygularıma..
bir çift dünya gibi gözlerini gözardı etmekti..
korkaklıktı belki de..
kendimi aştığım, yüreğimi aştığım vakit;
yine karşımdaydın işte..
şaka gibiydi..
kızarken, beklerken ve özlerken buldum kendimi
bak şimdide gülerken..!
gururumu, inadımı, şımarıklığımı zaptedemediğimde
bir hışımla sana koşup geldiklerinde
sevimli bir bakışla karşıladın hepsini.
sana gelmeselerdi..
hani tutabilseydim..
yazsaydım satır satır içimden gelenleri..
burdan sana yol olurdu.
ve bu kezde kızarken sevdim seni..!
yüzünü göremediğim saatlerde;
hani şehir yoğun,
insanları,
sen - ben,
şarkılarını dinledim,
okudum mesajlarını..
bilsen ertesi günlere ne rüşvetler verdim
biran önce geçsinler diye..
bukezde seni özlerken sevdim işte..!
içim içime sığmadığı vakitlerde;
bir kağıda bir kaleme triyakiliğim oldu..
hep ol diye,
hep sevil diye,
tam da şimdiki gibi;
şiir yazarken sevdim seni..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder