9 Nisan 2011 Cumartesi

öylesine izliyorum hayatı

uzun süredir hiç bişi yazmadım blogların kapatılması vede hayatımda gelişen saçma sapan olaylar beni yıldırdı resmen
 başlıkta da belirttim gibi öylesine izliyorum hayatı ve yaşama hakkım olan güzellikler avuçlarımdan kayıp gidiyor ben ise flim karesi gibi izliyorum bir çok  korku flimi karesi yada komedi karesi gibi öyle sahneler varki yaşamımda anlatılması dile gelmesi gereken yazamıyorum konuşamıyorum boğazım düğümlendi kaç gün konuşamadım sesim kısıldı ve netice hala devam eden bir öksürüklü hastalık ile kaldım ,şarapçılar gibi şişe şişe şurup bitirdim nafile öksürük geldimi gitmiyor

bazen yaşam hevesim kesiliyor ne için varım bu yaşamda diyorum  bi zamanlar dostum diye sarıldıklarımdan kaçar oldum sanal dünyada facebook,twitte,formspring misali yerlerde kendime meşgale aradım durdum ona selam ver bundan selam al dürt titret dürtülmede cabası  hani erkek adama yakışmaz ya
hani eskiden sanal yaşamadan daha bir tat alıyordum sanki yaşamdan da zevk alıyordum eskiden müzik zevkim vardı oda kalmadı esikide kaldım vede kalmaya devam etcem galiba  yazmaya başayınca ne yazim lan diye düşünürken yazı başalyınca bitmek bilmiyor sonrada uzun yazı okuyucu çekmiyor sonuçta kimse okumasada pek umrumda değilde  ama paylaşmak insan ruhunu mutulu ediyor bende paylaşıyorum mutlu olmak için  sizde okuyunca mutlu olurmusunuz bilmem orasını mutluluk periniz pencerenizde nöbet tutsun inşallah

3 yorum:

Adsız dedi ki...

izlebakalım nereye kadar hayat

blowininthewind dedi ki...

Bazen seyretmek müdahil olmamak daha güzeldir. Şartlar müsait değildir ya da dokunmak mide bulandırıcıdır. O adamlarla yaşayacağıma seyrederim daha iyi derim. Ama seyirci kalmak her dem olmamalı tabi. Tadı tuzu yerindeyse hayatın içine karışıp bir nebze daha tatlandırmalı.

ata_306 dedi ki...

blowininthewind çok teşekürler arkadaşım yorumun da güzel