bir varmışsın birde yokmuşsun

yaşam dediğin nedir ki bi varsın bi anda yoksun bi bakmışsın melekler gelmiş girmiş koluna uçuyorsun ardından buz gibi olmuş bedeninle toprak altındasın işte tüm bunlar olurken sen diğer alemden seni omuzlarında taşıyan dostlarını gözetliyorsun belkide kim duydu geldi kim duydu gelmedi seni gerçekten sevenlerin işte o gün belli oluyor arkandan hep iyi yönlerin anlatılıyor hep rahmetli şöyle derdi az önce ben onu yolda gördüm gülümsüyordu hatta gel çay içelim demişti meğerse son çay son nefesi, imiş gibi muhabbetler ile çınlarmı kulağın artık toprak altında bilmem ama ölünce herkes daha bi başka bakıyor sağ duyu ile herkes iyi yönden iyi bakıyor belki sıra kendilerine gelirmi diye korkuyorlar herkes eline avuç avuç toprak alıp üzerine atıyor ve ruhun şad olsun diyerek bilenler en azından bir fatiha okuyorlar işte yaşam iki yudum çay daveti arasında bile bazen de abdest almaya girderken bazende yolda yürürken ayağın taklılır bi anda yoksun işte ağlamalar sızlamalar üç gün sonra derin bi matem yas yaşam işte iki yudum çay arasındaki bir yudumluk nefes kadar kısa sürede ol denince olursun gel öl denince ölürsün allah rahmet eylesin cabbar enişte